سریالینو

یه وقتایی باید دست خالی بری تو دل دشمن که بفهمه باهاش سر جنگ نداری

میرزامحمود که یادتونه بُرده شده بود؛ با یه جفت چکِ نر و مادّه، حالی‌ش شد هرچی تو اون کانون بانوان اتفاق می‌افته، مستقیم به ریاستِ نظمیه گزارش بده. حالا زن و بچه‌ منتظر، میرزا له‌ولورده بر می‌گرده شهر و… اگه گفتین می‌ره سراغِ کی؟…

"ما دیگه باید از سایه‌ی خودمونم بترسیم"

"می‌تونی برگردی به گذشته‌ات یا بمونی و زخمتو تبدیل به مدال کنی"

میرزا تو خونه بلور بیدار شد با پریوش و پریزاد و رفت اداره و از اون‌جا معارف. مدبّر پروپاقرص واستاده که میرزا بشه مسئول کانون بانوان؛ از مدبّر اصرار، از میرزا انکار. اما انگار بالا خبراییه…

وزارت فرهنگ و هنر در سال ۱۳۱۰ تصمیم به تشکیل کانون بانوان گرفته تا با تشکل‌های مشابه رقابت و سپس آن ها را حذف کند. میرزا محمود زنبورکچی کارمند عالی‌رتبه‌ اداره‌ سجل احوال، دعوت می شود تا در کنار دلبرجان تاجرباشی مسئولیت انتخاب اعضا و سپس فعالیت کانون را بر عهده بگیرد و …

میرزامحمود (سیامک انصاری)، سلطان‌ (شبنم مقدمی) زنشه، سه تا دخترم داره. کارمند سجلّ احواله، و ناجور گیرِ بلبشوی شناسنامه و نام‌گذاری‌. تو وزارتِ معارف اما، یه یارویی به اسمِ مدبّر (مهدی هاشمی) می‌خواد میرزامحمود رو بکّاره سرِ یه کارِ مهم، مربوط به بانوان! میرزامحمود اما امشب جایی وعده داره…

" کوچیکترین خطا، جون عاطی رو به خطر می‌ندازه"

"منو به حال خودم رها نکن"